Beste lezer en wellicht ook kiezer, er heerst een wijd verbreid misverstand over de politiek. Namelijk, dat de politiek datgene zou moeten doen dat de kiezer wil. Er zijn nog al wat politieke groeperingen die hierop tamboeren, met natuurlijk de roffelende mededeling dat zij dat wél doen en al die anderen niet.

U vraagt en wij draaien. Als het zo simpel lag, hadden we geen volksvertegenwoordigers nodig. Dan hielden we, zie de republiek Helvetia, elke maand een referendum over een belangrijk onderwerp en het was daarna aan de bestuurders om dat alles uit te voeren en vervolgens een goede rekenkamer om te kijken of die uitvoering netjes gebeurt en klaar zijn we.
Allereerst, bestaat dé kiezer niet. Er zijn vele kiezers en onder hen heersen vele, vaak ook tegenstrijdige meningen. Gelukkig maar. Simpel kijken onder aanroeping van het beginsel "de meeste stemmen gelden" is wel een heel beknepen opvatting van de democratie. Nee, al die verschillende meningen moeten met elkaar worden geconfronteerd, worden toegelicht en verdedigd. Dat is de taak van de volksvertegenwoordigers. Zij moeten met een keur aan argumenten hun mening naar voren brengen, zodat er uiteindelijk overeenstemming ontstaat over een onderwerp. Zij hebben ook de taak aan die discussie leiding te geven en de zaken klaar en helder voor het voetlicht te brengen. Te zorgen dat rechtvaardige beslissingen worden genomen en ook rekening wordt gehouden met de belangen van minderheden. Politiek leiderschap heet dat.

Als het na de nodige inspanningen niet lukt een grote meerderheid te overtuigen, is er nog een noodprocedure. Dan stemmen we er uiteindelijk over. Duidelijk dus pas aan het eind, als al het overige handwerk is verricht.
Daarom is het ook niet alleen van belang welke lijsten er zijn ingediend, met welk politiek programma, maar ook welke mensen er op de lijst staan. Wie gaan straks die zetels in de Statenzalen innemen. Vertrouwen we er op dat die persoon de kwaliteiten bezit die een volksvertegenwoordiger nodig heeft. Aan alleen stemvee in de banken van Provinciale Staten hebben we geen behoefte. Nee, wel aan volksvertegenwoordigers die willen luisteren naar wat er leeft onder de mensen, partijgenoten en zeker ook bij anderen. Die visie hebben en die uit kunnen dragen. Mannen en vrouwen die kunnen afwegen en open debatteren. Die gevoel hebben voor wat eerlijk en rechtvaardig is.
Daar hoef je geen geleerde voor te zijn en het is ook geen heksentoer maar het veronderstelt wel belangstelling voor de maatschappelijke ontwikkelingen, veel ijver en de wil om van anderen te leren en met wijsheid tegen dingen aan te kijken.

Beste kiezer, als u zo tegen de partijen en de mensen op de lijsten staan aankijkt, kan er niets mis gaan.