Haarlem, 14 juli 2006


Inleiding

In de Hoofddorpse Courant van 22 juni jl. heeft Stichting Meerwaarde onder de rubriek “Kopzorgen” een en ander geschreven over de problematiek van huiselijk geweld. In het artikel geven zij aan dat iedereen die hier op de een of andere manier in betrokken is, het beste toch erover kan gaan praten en dat ze daarvoor de mogelijkheid hebben contact op te nemen met hun Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld. In onze optiek is het een goede zaak dat op deze manier helder uitgedragen wordt wat iemand eigenlijk het beste kan doen bij een situatie van huiselijk geweld en waar men terecht kan. Het zal een ieder namelijk bekend zijn dat dit trieste fenomeen zich geregeld voordoet, zoals ook op te merken is door meerdere korte stukjes in een aantal huis-aan-huisbladen de laatste tijd. Ook blijkt het nog altijd vaak binnenshuis te blijven en zijn buitenstaanders geregeld huiverig zich in dit soort zaken te mengen. De schade op de lange termijn voor slachtoffers van huiselijk geweld is aanzienlijk. Een korte blik op de informatie die onder andere te vinden is op de websites http://www.kindermishandeling.info/smartsite.dws?id=2095 en http://www.seksueelgeweld.nl/ zegt in dit opzicht voldoende. Kinderen zijn in meerdere gevallen slachtoffer, in ieder geval lopen ze veelal emotionele schade op door direct of indirect getuige te zijn van emotioneel, fysiek en/of seksueel geweld.

In de digitale nieuwsbrief van het Expertisecentrum Jeugdzorg van 20 juni jl. stond onder andere vermeld dat alle peuterspeelzalen, kinderopvanginstellingen en basisscholen in Oostelijk Midden-Limburg een verwijslijst ontvangen hebben voor het geval er problemen bij een kind worden gesignaleerd. Hierop staat bij welke hulpverlenende instantie aangeklopt kan worden als een medewerker bepaalde problemen constateert bij een kind. Binnenkort krijgen ook alle verenigingen en stichtingen met jeugdleden een brief met verwijskaartjes. Deze organisaties kunnen namelijk ook een belangrijke rol spelen bij vroege signalering van problemen waar jongeren mee te maken kunnen hebben, zoals psychische problemen, kindermishandeling of criminaliteit. In Amsterdam zijn de ouder-kind centra (waar onlangs een congres over was) er op gericht ook bij gezinsproblemen een kind verder te helpen. Veel leed en emotionele schade voor individuen en mogelijkerwijs ernstige psychosociale problematiek en zelfs sociaal-maatschappelijke ontwrichting (problematiek en ontwrichting als alcoholverslaving, depressie, omkering slachtoffer-daderpatroon, eetstoornissen, arbeidsongeschiktheid etc.) zouden zo kunnen worden voorkomen of vroegtijdig verholpen. Ouders en kinderen kunnen hierdoor namelijk zo vroeg mogelijk hulp krijgen om problemen te bestrijden.


Vragen

1. Bent u bekend met het initiatief dat er onder andere in Limburg is, waarbij alle instanties die mogelijkerwijs te maken hebben met kinderen en jongvolwassenen een verwijslijst krijgen?
2. Hoe is dit in Noord-Holland geregeld op dit moment?
3. Deelt u onze opvatting dat de mogelijkheden die er zijn voor buitenstaanders, daders en slachtoffers rond huiselijk geweld jegens kinderen duidelijker en toegankelijker kunnen en zouden moeten worden uitgedragen?
4. Ziet u er een taak in voor Gedeputeerde Staten in het kader van de Wet op de Jeugdzorg dit te stimuleren/bewerkstelligen?
5. Bent u bereid, als dit nog niet geregeld is, in navolging van het initiatief in Limburg in samenspraak met de verschillende gemeenten in de provincie (te stimuleren om) zo’n verwijslijst op te (laten) stellen en bekend te maken bij alle instanties die betrokken zijn bij kinderen en jongvolwassenen in het kader van het jeugdbeleid?
6. Bij huisartsen hangen wel eens kleine posters (van het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) met een korte handreiking erop wat er gedaan kan worden bij vermoeden van emotioneel, fysiek en/of seksueel geweld jegens een kind. Kunt u aangeven of deze posters wijdverbreid worden opgehangen bij medische- en maatschappelijke instellingen?
7. Zou u (bij uw overleg met de verschillende gemeenten) het hanteren van dergelijk informatiemateriaal bij huisartsen en wellicht ook consultatiebureaus en bureaus thuiszorg, indien niet reeds aanwezig, willen stimuleren/(laten) faciliteren ?
8. Bent u bereid in overleg met uw samenwerkingspartners wellicht door middel van Bureau Jeugdzorg en/of de GGD geregeld voor mediaberichten te laten zorgen met betrekking tot de zorg voor slachtoffers (en daders) en de mogelijkheden tot hulpverlening bij huiselijk geweld jegens kinderen? En daarnaast over hetgeen buitenstaanders kunnen (en zouden moeten) doen bij een vermoeden of signalering van emotioneel, fysiek en/of seksueel geweld om zo huiselijk geweld jegens kinderen tegen te gaan?


Jan Bezemer
ChristenUnie-SGP