Waardevolle dorpen

Het is al weer even geleden dat ik ben verhuisd van stad naar platteland. Dat was toen, ruim 15 jaar geleden, een omschakeling. Vanuit de drukte in de rust, van een uitstapje naar het bos naar wonen omgeven door natuur en van fietsafstand tot het centrum naar parkeren op een P+R en met de bus verder. Maar nu zou ik niet anders willen. Sinds ik in Ten Boer woon, heb ik de waarde van de dorpen gezien en leren waarderen. In Ten Boer ervaar ik de kleinschaligheid van een dorp, met alle voorzieningen op acceptabele afstand. Hoe waardevol ik deze dorpse kenmerken vind, en hoe ik ze wil behouden, wil ik in deze blog graag delen.

Gemeenschapszin wordt vaak in één adem genoemd met het leven in een dorp. Wat mij betreft terecht. Samen, met elkaar, worden activiteiten georganiseerd of problemen aangepakt. Daarnaast kom je elkaar bij verschillende activiteiten ook weer tegen. Zo ken je een groot deel van de dorpsgenoten. En dan groet je elkaar natuurlijk, verplaats je je in elkaar en als het nodig is help je elkaar.

Een belangrijke functie daarbij in het dorp is gegeven aan het dorpshuis. Vanuit het dorpshuis worden activiteiten georganiseerd en hier ontmoeten bewoners elkaar. Maar vaak heeft het dorpshuis meerdere functies, het is tegelijkertijd bijvoorbeeld een sportkantine of café. Het dorpshuis draagt zo bij aan de gemeenschapszin in de dorpen, en dat is natuurlijk waarom dorpen zo bekend staan.

Onlangs ontving ik het manifest van de gezamenlijke buurtcentra in Groningen. In dat manifest wordt de rol de wijkaccommodaties voor de wijken en buurten beschreven, om politieke partijen te vragen op te komen voor de belangen daarvan. Daarin zie ik dat de wijkaccommodaties  een vergelijkbare functie hebben als de dorpshuizen: het zijn laagdrempelige ontmoetingsplekken die voor verbinding zorgen. Opkomen voor de belangen van dorpshuizen en wijkaccommodaties gaat dus samen op.

Op 21 november gaan we naar de stembus voor een nieuwe gemeente. Ten Boer, Haren en Groningen worden samen één. De dorpshuizen en buurtcentra verdienen in deze nieuwe constructie meer dan ooit nadrukkelijke aandacht. Ze zijn een basisvoorziening in ieder dorp of wijk. En in gesprek met de besturen kunnen we de functie misschien nog verder uitbreiden. Zo moet er gezorgd worden voor verdere verbinding met de sociale teams, dat zijn de teams van waaruit de gemeenten zorg en ondersteuning aan de inwoners organiseren. In Ten Boer is dat De Deel, in Haren het Toegangsteam en in Groningen de WIJ-teams. Op die manier wordt zorg en ondersteuning dichtbij georganiseerd.

Maar niet alleen de dorpshuizen en buurtcentra moeten de verdiende aandacht krijgen. Het is belangrijk dat onze dorpen een goede verbinding hebben met de gemeente. De ChristenUnie wil daarom dat er  aan de ene kant een dorpsraad wordt opgericht en aan de andere kant, de kant van de gemeente, een dorpswethouder en gebiedsregisseur wordt aangesteld. Op die manier kunnen bewoners zelf betrokken zijn bij de ontwikkelingen in hun omgeving en sneeuwen dorpen niet onder. Dorpen krijgen hierdoor een sterkere positie ten opzicht van de gemeente. Zo kan nog beter worden ingezet op het behoud van voorzieningen in de dorpen.

Als raadslid in Ten Boer heb ik de afgelopen periode de ontwikkeling van de dorpsvisies meegemaakt. Daarbij zijn de inwoners begeleid in het bepalen van wat zij belangrijk vinden voor hun dorp en leefomgeving. Dit heeft geleid tot mooie dorpsvisies voor alle dorpen in de huidige gemeente Ten Boer. We willen hier straks met alle dorpen in de gemeente Groningen mee aan de slag, omdat de dorpsvisie de basis vormt voor het gesprek met de gemeente. Inwoners hebben zo zelf zeggenschap over de eigen leefomgeving.

Kern van mijn betoog: met de ChristenUnie wil ik mij inzetten voor de positie van de dorpshuizen en wijkaccommodaties en de verbinding van de dorpen met de gemeente. Ook zo maken we als ChristenUnie ons thema ‘oog voor elkaar’ concreet. Zo blijft een dorp een dorp, en een wijk een wijk.