Het Breestraat-tracé voorkómen is de belofte van de ChristenUnie aan de kiezers. De RGL komt zeker door de Breestraat als ook de ChristenUnie uit het College stapt. Zolang er een alternatief is, moeten we als bestuur van de stad ons niet uit het veld laten slaan. En dat alternatief is er, zegt de provincie. Vijf voor de hand liggende vragen en antwoorden over de ChristenUnie en de RGL.

Pleegt de ChristenUnie kiezersbedrog door in het college te blijven zitten?

Nee. De ChristenUnie heeft al jaren een consistent en duidelijk standpunt over de RGL. We zien het tracé door de Breestraat niet zitten. Maar we zijn altijd op zoek naar redelijke alternatieven: verbetering spoor Leiden-Utrecht, de RGL over bestaand spoor of busbanen in plaats van tramrails. Hoewel we de RGL geen goed vervoersconcept vinden en termen als ‘provinciaal prestigeproject’ in de mond genomen hebben, zijn we nooit totaal anti-RGL geweest. Tijdens het referendum behoorden we tot het NEE-kamp, zeker. ‘Geen trein door binnenstad’, zei de ChristenUnie. Die slogan sloeg op het Breestraat-tracé, want daarover ging het referendum. Hierover is verwarring, omdat de referendum-vraag niet toegespitst was op de Breestraat. Feit is en was dat het enige tracé waarover het debat ging en van de kiezer een uitspraak werd verlangd, het Breestraat-tracé was. De uitslag was klip en klaar: geen tram door onze Breestraat. Nu de provincie de gemeente met de rug tegen de muur heeft gezet, kan de ChristenUnie de handdoek in de ring gooien. Maar dan komt de RGL zeker in de Breestraat. In feite zijn we dan schuldig aan een uitkomst die we pertinent niet willen, wij niet en Leiden niet. De ChristenUnie ziet nog steeds mogelijkheden om dit gevaar af te wenden. Dat is nou: in moeilijke tijden besturen met het gekregen kiezersmandaat! Wie had gezegd dat besturen makkelijk was?

Op het bushaltebord staat 'Leiden Breestraat' doorgestreept. Daarover ging het tijdens het referendum in maart. Deze kaart deelde de ChristenUnie uit tijdens de referendumcampagne. Duidelijker kunnen we het niet maken.

Is er nou echt niks tegen de komst van de RGL te doen?

Leiden is met de rug tegen de muur gezet. De fractie van de ChristenUnie realiseert zich dat er op dit moment weinig te kiezen valt. De provincie kan nu eenmaal onder het mom van een ‘provinciaal belang’ doorzettingsmacht toepassen, en heeft aangekondigd dit te zullen gaan doen. Dat wil in gewone taal zeggen dat de provincie wettelijk de bevoegdheid heeft om voor een bepaald project dat door meerdere gemeenten loopt een lagere overheid te corrigeren en de planvorming over te nemen. De druk van de provincie is tot grote hoogte opgevoerd, dat kun je wel stellen. De ChristenUnie Leiden is erg teleurgesteld in de houding van de provincie, omdat het alternatieve vervoersplan van de gemeente Leiden even goed, zo niet beter recht doet aan de regionale belangen. De provincie luistert echter niet. Daarom moeten we kiezen: de RGL door de Breestraat of meedenken over een variant via onder andere de Hooigracht en Langegracht.

Heeft procederen tegen de provincieplannen zin?

Een scenario dat wel geopperd wordt is: de provincie zijn plannen laten doordrukken en later gaan procederen tegen de provinciebesluiten. Aan zo’n juridisch steekspel kleven grote risico’s. Ten eerste accepteren we dan een behoorlijke kans op verlies: dan volgt onherroepelijk de aanleg van de RGL door de Breestraat. Ten tweede zet een juridisch conflict partijen met de ruggen tegen elkaar en verharden de standpunten. Dit kan de noodzakelijke samenwerking tussen Leiden en provincie op veel gebieden schaden. De ChristenUnie-fractie kijkt liever in hoeverre een compromis mogelijk is, waarbij tegemoet kan worden gekomen aan de inhoudelijke bezwaren die voor het Breestraat-tracé golden. Blijkt een compromis met de provincie daar onvoldoende in te voorzien, dan kan alsnog het provinciale plan bij de rechter aangevochten worden. Het opstappen van de SP is zo bezien dus sowieso prematuur.

Is er nog wat te winnen voor Leiden?

Op het eerste gezicht lijkt Leiden alleen maar verliezer te zijn. Ondanks het referendum waarin de meerderheid van de Leidenaren zich uitsprak tegen het Breestraat-tracé drukt de provincie zijn wil door: de RGL komt toch door de binnenstad. Mogelijk door de Breestraat, maar een andere optie is het tracé Hooigracht-Langegracht. Een aantal bewoners van de Hooigracht hebben al laten weten dat niet onbespreekbaar te vinden. Als er dan toch een tram door Leiden moet komen, dan wil de ChristenUnie meedenken over een route die minder nadelen lijkt te hebben. We voorkomen dan zeker dat de RGL door de Breestraat gaat rijden. Bovendien zou er met de provincie te praten zijn over een bijdrage aan andere oplossingen voor de bereikbaarheidsproblemen van Leiden en omgeving, bijvoorbeeld het realiseren van de oostelijke rondweg. Daarnaast ijvert de ChristenUnie voor het niet onmogelijk maken van de spoor- en frequentieverbetering van de NS-lijn Leiden-Utrecht.En dan zijn we terug bij het punt waar het eigenlijk om gaat: hoe verbeteren we de bereikbaarheid? Er is dus wel degelijk wat te winnen voor Leiden.

Wat is voor de ChristenUnie de limit in deze kwestie?

De limit is: geen tram door de Breestraat. Dat is al jaren genoegzaam bekend als standpunt van de ChristenUnie. Het aangaan van de juridische strijd tegen de provincie, tot de laatste snik, is voor de ChristenUnie alleen een uiterste middel als het Breestraattracé toch zou worden doorgedrukt.

Zie ook: Dossier RijnGouweLijn voor meer informatie en actueel en beknopt overzicht van de stand van zaken.