De conferentie werd geopend door de vice-voorzitter van PS Limburg, dhr. W. Scheepens. Hij gaf vervolgens het woord aan mevr.O. Wolfs, lid College van GS en belast met Jeugdzorg. Haar inleiding was een pleidooi voor een goede samenwerking tussen alle instituties om de probleemjongeren en hun gezinnen goed en snel te helpen:”alle hands aan dek!”

Na mevr. Wolfs namen de twee initiatiefneemsters van de conferentie, mevr. Van den Beuken-Roeven en mevr. Medendorp het woord. De doelstelling van de conferentie was om naar antwoorden te zoeken op de brandende problemen in de jeugdzorg. Jeugdzorg is in toenemende mate een groot maatschappelijk probleem aan het worden. De uitkomsten van de conferentie zullen worden meegenomen in het programma2008 en in het beleidskader Jeugdzorg 2009 – 2012.

Hierna kwamen vier inleiders aan het woord, namelijk de heren N. Plitscher, Raad van bestuur Bureau jeugdzorg Limburg , T.de Koning, Raad van bestuur Xonar,namens de jeugdzorgaanbieders, de heer H. Ypma,voorzitter Stichting Jeugd Zorgvragers Limburg en de heer P. Bovendeert, regionaal inspecteur van de Inspectie jeugdzorg.
De heer Plitscher gaf duidelijk te kennen dat de politiek zich niet teveel moest bemoeien met hulpverleners. De politiek moet voorwaarden scheppen, o.a meer geld beschikbaar stellen, om de jeughulpverleningsorganisaties in staat te stellen hun cliënten te helpen. Dit alles ook op basis van een goed samenspel van politiek, bureau jeugdzorg, zorgaanbieders en jeugdigen zodat goede resultaten geboekt kunnen worden.
De heer T. de Koning gaf te kennen dat jongeren te veel moesten shoppen bij de verschillende hulpverleningsinstanties. En al deze instanties maakten eigen dossiers van de jongeren. Dit vond hij erg langs elkaar heen werken en niet efficiënt. Hij pleitte daarom voor een elektronisch kinddossier, een centraal dossier waar alle instanties gebruik van zouden kunnen maken. Ook hij pleitte voor meer geld, maar onder de voorwaarde dat er dan op basis van resultaatverplichting gewerkt zou gaan worden.
De heer Ypma liet een ander geluid horen. Hij legde er de nadruk op om naast de jongere te gaan staan, zodat hij de hulpverleners kon vertrouwen en aan zijn probleem kon werken. Veel jongeren hadden volgens hem klachten over de hulpverleners. Zij zouden de jongeren niet goed bejegenen. Hij meldde ook dat er verschillende acties waren ondernomen om de relaties tussen de hulpverleners en de jongeren te verbeteren.
De heer Bovendeert was zeer genuanceerd en tegelijk zeer kritisch over het Bureau Jeugdzorg en de Zorgaanbieders . Zijn pleidooi bestond uit kwaliteitsbewaking en samenwerking tussen de verschillende organisaties die met probleemjongeren te maken hebben. Een betere afstemming tussen Bureau jeugdzorg en de zorgaanbieders kunnen problemen als “Savanna” verkleinen.

Een levendige discussie met het aanwezige publiek besloot de conferentie. Het geheel maakte op mij de indruk dat er nog veel heilige huisjes moeten worden afgebroken voordat in het belang van de zorgvragende jongere men tot een professioneel jeugdzorgbeleid komt.

Misschien is het goed om binnen de ChristenUnie Limburg een werkgroep te vormen die kritisch de ontwikkelingen op het gebied van de jeugdzorg gaat volgen en die vervolgens gaat proberen via kritische instanties zoals de Stichting Jeugdzorgvragers-Limburg en de Pleegzorg Limburg het ChristenUnie-geluid te laten horen.
Wie meer wil weten of belangstelling heeft voor zo’n werkgroep,kan terecht bij mevrouw Irene Philipsen, Mulderstraat 6, 6101 GM Echt (Tel. 0475-482623 of via e-mail: hjpphilipsen@planet.nl)

Mevrouw Irene Philipsen