De huidige 23 Groningse gemeentes verschillen sterk: van het rijke Haren tot arm Loppersum en van de grote stad tot het piepkleine Ten Boer. Het Rijk gaat aan al die gemeentes taken overdragen. Veel bestuurders denken dat kleine gemeentes daartoe niet in staat zijn. Zij pleiten voor fusies en herindeling. Ook het Groningse rapport Grenzeloos Gunnen spreekt duidelijke taal: zes gemeentes in plaats van 23. Vanwege die nieuwe taken, maar ook omdat de huidige samenwerkingsverbanden tussen Groningse gemeentes ondemocratische, bestuurlijke drukte opleveren en geen schaalvoordelen.

Veel burgers zien daar echter niets in. Bestuurders komen op grotere afstand te staan waardoor de belangen van dorp en buurt minder goed worden behartigd. Ze wijzen ook op eerdere fusies in bijvoorbeeld het onderwijs en de zorg: het enige wat daar vaak omhoog ging was het salaris van de manager, niet de efficiency en de dienstverlening.

Wat moeten we in Groningen doen? Hoe voorkomen we de nadelen van schaalvergroting en houden we de voordelen? Wat vindt u? We gaan van gedachten wisselen met Nederlands oppersocioloog Paul Schnabel (directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau), gedeputeerde Piet de Vey Mestdagh, de burgemeesters Rika Pot (Appingedam) en Baukje Galama (Stadskanaal) en Jan Wigboldus van de vereniging Groninger Dorpen. Hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden Pieter Sijpersma blikt in een column vooruit en stadjer Hans Harbers leidt de discussie in goede banen.