Het brengen van wijk- en werkbezoeken is een vast onderdeel van de volksvertegenwoordigende rol die de fractie heeft. De fractie bezoekt twee keer per jaar een stadswijk in combinatie met een bezoek aan een gemeentelijke dienst, instelling of organisatie. Van de verkregen input wordt bij gelegenheid nuttig gebruik gemaakt bij de beraadslagingen in commissies en raad. Soms geeft een wijk- of werkbezoek aanleiding tot het stellen van schriftelijke vragen.

Wijkbezoek Oosterpark

Het gesprek met vijf bestuursleden van de bewonersorganisatie Oosterpark vond plaats in het Treslinghuis aan de Klaprooslaan. Aan de hand van vragen als: wat speelt in de wijk, wat gaat goed, wat kan of moet beter of anders werden de volgende onderwerpen besproken: wonen, onderwijs, parkeren en de relatie bewonersorganisatie – gemeente en gemeentelijke organisatie.

Wonen en Onderwijs

Het Oosterpark (met nu ongeveer 10.500 inwoners) is van oorsprong een vooroorlogse arbeiderswijk met veel sociale woningbouw (gebouwd tussen 1925 en 1935), met veel groen en voorzieningen zoals een buurthuis, speeltuinen (oorspronkelijke drie van verschillende richtingen) en scholen (o.a. Vensterschool). Niet alle leerlingen bezoeken overigens een basischool in de wijk; er zijn veel kinderen met een leerlingengewicht. De laatste jaren is in deze aandachtswijk veel gedaan aan wijkvernieuwing, renovatie (Het Blauwe Dorp, Gerbrand Bakkerstraat) en nieuwbouw (o.a. Wielewaalflat); veel nieuw voor oud. De wijk ligt dicht tegen de binnenstad aan en is daardoor op zich aantrekkelijk voor bepaalde bevolkingsgroepen, zoals studenten (containerflats). Daar waar eerder het stadion van FC Groningen was, ligt nu de nieuwe woonwijk De Velden (koopwoningen).

Parkeren

In wijken rondom het centrum is steeds meer betaald parkeren gekomen, zo ook in de Oosterparkwijk. De vraag of hier draagvlak voor is onder de bevolking is door de bewonersorganisatie niet eenduidig te beantwoorden. Ambtenaren hebben het over het creëren van draagvlak. In het overzichtslijstje ‘Hoe kunnen we de kwaliteiten van de Oosterparkwijk nog beter benutten?’ staan o.a. de volgende ideeën, wensen en een klacht: betaald parkeren om forensen te weren, meer parkeren op geconcentreerde plekken en aan de rand van de wijk, zodat er meer ruimte in de straten overblijft; veel auto’s komen met vouwfietsen en zijn verder de hele dag weg; zo houden ze de plaatsen vast (bezet). Niet-wijkbewoners zouden gebruik van parkeergarages en P&R’en moeten maken. Wijkbewoners krijgen één vergunning per adres voor straatparkeren. De tarieven van buurtstallingen worden steeds hoger.

Relatie en communicatie bewonersorganisatie – gemeente en gemeentelijke organisatie

De relatie met de gemeente is op zich goed geregeld in een convenant, maar de duidelijkheid en communicatie van de zijde van de gemeente laat af en toe nogal te wensen over. Op brieven van de bewonersorganisatie aan de gemeente wordt wel eens niet en niet altijd vlot en duidelijk gereageerd, evenmin als op e-mailberichten. Digitale verslaglegging wijkt wel eens af van het verslag op papier. Het bestuur van de bewonersorganisatie zegt steeds heel alert te moeten zijn, bijvoorbeeld als het gaat om  bestemmingsplannen en over inspraak. Het is van mening dat een onderwerp als het Oosterhamriktracé een bovenwijkse aangelegenheid is, waarvoor zou moeten gelden dat de gemeente daarover de mening van alle wijkbesturen die binnen dit tracé actief zijn, dient te vragen.

Het oppakken en de uitvoering van bepaalde zaken duurt in sommige gevallen extreem lang, zoals de aanpassing van het kruispunt Petrus Campersingel-Dirk Huizingastraat-Hanzeplein (UMCG) (waarover de ChristenUnie schriftelijke vragen stelde). Twee andere voorbeelden: het realiseren van een zebrapad en het wijzigen van parkeerplaatsen. Soms gaat het (direct) goed (tuintjes Zaagmuldersweg), maar ook geregeld fout (met name op verantwoordingsniveau). De bewonersorganisatie heeft het gevoel dat ambtenaren nogal eens tegen de structuur en cultuur van hun eigen organisatie aanlopen (RO/EZ en OCSW). Gelukkig hebben alle wethouders nu cultuurverandering in hun portefeuille.

Werkbezoek De Jonge Onderzoekers

Aanleiding om een bezoek te brengen aan De Jonge Onderzoekers (DJO) (officieel: Stichting De Jonge Onderzoekers Groningen, opgericht in 1970 als uitvloeisel van het gelijknamige televisieprogramma van Sonja Barend) was het plan van de gemeente om DJO niet langer te subsidiëren. Dit zou in ieder geval als gevolg hebben gehad dat het pand aan de Dirk Huizingastraat verlaten zou moeten worden (huisvesting grootste kostenpost). DJO is er echter in geslaagd daar gehuisvest te blijven door een nieuwe overeenkomst met de verhuurder te sluiten, door intensief samen te werken met de buren in hetzelfde pand (kinderopvangorganisatie SKSG) en door samenwerking met o.a. BSO (buitenschoolse opvang), maatschappelijk werk, jongerenwerk enz. Zo kan DJO weer vooruit tot 2015.

De Jonge Onderzoekers is bedoeld voor kinderen en jongeren van 8 tot 18 jaar met belangstelling voor techniek en wetenschap uit de hele Stad. DJO streeft er heel nadrukkelijk naar de keuze van meisjes voor techniek en wetenschap te bevorderen. DJO is open op woensdagmiddag, vrijdagavond en zaterdagmorgen. Het is een financieel laagdrempelige voorziening (€ 5,50 per keer, met Stadjerspas € 3,50). Er zijn 4 vaste medewerkers en 45 vrijwilligers aan verbonden. Behalve dat DJO door de gemeente gesubsieerd wordt genereert ze ook inkomsten uit sponsoring (zoals GasTerra), door kinderfeestjes te organiseren (uiteraard betaalde). DJO houdt zich aanbevolen voor gratis bruikbare restmaterialen. Het nieuwste onderzoeksterrein is energie.

DJO probeert de naamsbekendheid te vergroten via scholen, bibliotheken, buurthuizen en door workshops te verzorgen.

Het gesprek werd gevoerd met een bestuurslid, een medewerker, een vrijwilliger en de directeur. We werden rondgeleid door Tijn van Lier, directeur. We hebben een goede indruk van De Jonge Onderzoekers gekregen.