Direct na de verzelfstandiging van O2G2 twee jaar geleden ontstond er geruzie over de hoogte van de meegegeven bruidschat. Later kwam daar nog een flink meningsverschil bij over de vermogenspositie van O2G2 ten tijde van de verzelfstandiging. De gemeente vond dat ze de regels voor een verzelfstandiging goed had toegepast, maar O2G2 ontdekte zoveel onverwachte tegenvallers dat het meegegeven vermogen binnen de kortste keren was verdampt.

Een eerste rapport, van VOS/ABB eind 2011, wees uit dat de bruidschat te laag was. O2G2 nam daar geen genoegen mee en eiste een vervolgonderzoek naar de vermogenspositie. Deze eis heeft geleid tot het verzoek van de gemeenteraad om een totaal onderzoek waarin onder leiding van dhr. Klaassen onderzocht is of de bruidschat en de vermogenspositie destijds genoeg waren om O2G2 de kans te geven op eigen benen te staan. Het onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat de verzelfstandiging destijds onder grote financiële en politieke druk tot stand is gekomen en ook dat de keuze om de verzelfstandiging budgettair neutraal te laten verlopen niet reëel is geweest. Dit heeft geleid tot foute besluiten. De aanbevelingen van de commissie Klaassen herstellen die foute besluiten en staan wat ons betreft niet ter discussie.

Waar we wel verbaasd over zijn is dat het college met geen woord meer rept over doorbetaling aan het bijzonder onderwijs. Bij de presentatie van het rapport VOS/ABB werd door hen geadviseerd om bij verhoging van de bruidschat doorbetaling aan het bijzonder onderwijs toe te passen. Dit advies werd integraal door het college overgenomen. In haar voorstel aan de gemeenteraad wordt dit goed verwoord en zorgvuldig met wetsartikelen onderbouwd. Ook de stadsadvocaat gaf een duidelijk advies tot doorbetaling. De wetgever heeft niet voor niets in de grondwet opgenomen dat geld voor het openbaar onderwijs in de meeste gevallen op gelijke wijze dient te worden doorbetaald aan het bijzonder onderwijs, en vice versa.

Met een enorme draai zegt het college nu ineens geen inhoudelijke reden meer te zien voor doorbetaling aan het bijzonder onderwijs. Ze probeert zelfs in onderhandelingen met het bijzonder onderwijs tot een oplossing te komen. Maar je moet je afvragen of het verstandig is een dergelijke kwestie, met juridische haken en ogen, via een onderhandeling op te lossen. Er is geen sprake van een politieke of beleidsmatige vraag waarover valt te onderhandelen: het is een juridische vraag! Wat zegt de wet op dit punt? Waarom wordt de ommezwaai niet met argumenten door het college onderbouwd? Die vraag hebben we meerdere malen aan het college gesteld. Niet omdat wij de doorbetaling voor het bijzonder onderwijs willen binnenslepen. Daartoe zijn ze prima zelf in staat. Het gaat ons nadrukkelijk niet om de vraag dát er doorbetaald moet worden, maar de vraag is óf er doorbetaald moet worden en om in de besluitvorming daarvoor voldoende juridische ruimte te geven.

De duidelijkheid waarom we vroegen hebben we niet gekregen, deze werd stelselmatig door het college met telkens dezelfde tekst van hetzelfde blaadje omzeilt. Het college maakte een slecht voorbereide indruk wat nota bene door een groot deel van de raad werd geslikt, allemaal om mogelijk aan een doorbetaling te ontkomen! Draagvlak in de gemeenteraad om niet door te betalen weegt voor het college zwaarder dan de juridische kaders om een doorbetaling aan het bijzonder onderwijs in de toekomst eventueel mogelijk te maken zonder politieke of juridische schade.

Dit college heeft de ambitie om van Groningen onderwijsstad van Nederland te maken. Die ambitie ondersteunen wij. Wij vinden dat die ambitie door het gezamenlijke onderwijsveld in de stad, vanuit een gelijkwaardige positie, moet worden opgepakt. Wat de ChristenUnie betreft is die gelijkwaardige positie na het debat van de afgelopen weken onder druk komen te staan.

Martin Verhoef, raadslid